مردم ایران نشان داده‌اند که در صحنه‌های حساس و گلوگاه‌های نفس‌گیر، همواره از مدعیان فهم سیاسی و سیاستمدارها و سیاست‌خوانده‌ها جلوترند.
نمونه‌اش را از روزگاری یاد می‌کنم که سیاسیون، ناطق را رئیس جمهور بعدی می‌دانستند و نشد!
تا روزگار تازه، 22 بهمنی که گذشت و سیاسیون، به خاطر عملکردهایشان، نگران حضور کم فروغ مردم بودند و چنین نشد؛ بلکه پر فروغ‌تر از همیشه.
و در شهرم، در فضایی که سیاسیون به جان هم افتاده بودند، مردم، بی‌اعتنا، حماسه حضور دیگری در تکریم مقام شهادت آفریدند.
در انتظارم تا شاهکار بعدی مردم میهنم را در انتخابات ریاست جمهوری ببینم.
